Top Guidelines Of ปรปักษ์จำนน
Top Guidelines Of ปรปักษ์จำนน
Blog Article
ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ
ธรรมเนียมแบบนี้เป็นอะไรที่ขัดอกขัดใจชวนหงุดหงิดพอสมควร แต่ความที่มีเรื่องดี ๆ อื่น ๆ เสริมมันเลยอ่านผ่านไปได้อย่างไหลลื่น
แต่ถึงยังไงนางเอกก็ยังมีความหวั่นไหวแบบผู้หญิงบ้าง มีแง่งอนกันไปมาบ้าง แล้วยังเกรงกลัวความบ้าระห่ำของเว่ยเซ่าอยู่ว่าสุดท้ายจะไปฆ่าล้างตระกูลตัวเองต่อเหมือนในฝันมั้ย… ชาตินี้นางเอกจะรักษาชีวิตตัวเองสำเร็จมั้ย แล้วปณิธานของเว่ยเซ่าที่อยากจะรวบรวมแผ่นดินจะทำได้สำเร็จมั้ย... ไปตามกันต่อในนิยายแล้วกันนะ
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ส่วนพระเอกแค่แต่งเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
ประวัติ หลิวอวี่หนิง นักร้องนักแสดงหนุ่มหน้าหวาน อารมณ์ดี ที่ใคร ๆ ก็อยากรู้จัก
สงสัยว่าเขาคือคู่แท้ที่ฟ้าลิขิตหรือไม่
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง
กาลเวลาผ่านไปปู่นางเอกตาย ลุงนางเอกขึ้นเป็นใหญ่ แต่เป็นคนที่อ่อนแอ ไม่มีความเป็นผู้นำ พอมีศัตรูจะมาบุก ก็คิดจะใช้การผูกสัมพันธ์ส่งลูกสาวไปแต่งงานกับเว่ยเซ่า เพราะตอนนั้นทัพเว่ยเซ่าแข็งแกร่งมากหวังจะให้เค้ามาช่วยเมืองตัวเอง ลุงนางเอกคิดแต่จะอาศัยกำลังจากภายนอก ไม่เคยบ่มเพาะทัพศึกของตัวเอง try this out หวังอาศัยจมูกคนอื่นหายใจ พ่อนางเอกก็อึดอัดมาก ติดแต่ผู้นำก็คือพี่ชายแท้ ๆ ของตัวเองก็ขัดขวางไม่สำเร็จ
แต่อ่านแล้วยังรู้สึกเหมือนว่าตัวพระนาง ยังไม่ได้มีความรู้สึกอะไรที่ลึกซึ้งมากนัก แต่กระนั้นสัมพันธ์ทางกายของทั้งคู่ก็ชวนให้เลือดสูบฉีดมากๆ อิอิ
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
ข้อตกลงความเป็นส่วนตัวข้อกำหนดและเงื่อนไขนโยบายคุกกี้
เรื่องนี้มีฉากสงคราม การแย่งชิงเมืองซึ่งก็ทำได้ดีและสอดคล้องกับการปูเรื่องความสัมพันธ์คู่พระนาง
อ่านสนุกที่สุดก็เล่มสี่เลย เพราะมีเรื่องการศึกที่พระเอกกำลังรวบรวมแผ่นดิน มีการออกอุบาย มีอะไรต่างต่างนานาให้อ่าน ความสัมพันธ์พระนางเริ่มมีจุดขยับ แม้ไม่ได้ซาบซึ้งกินใจเท่าที่ควร แต่จุดเปลี่ยนก็ทำได้ดี เล่มสี่นี้จึงอ่านได้เร็วขึ้นเยอะ
โดยรวมแล้วจัดว่าอ่านได้เรื่อย ๆ สนุกกลาง ๆ โทนอารมณ์นิ่ง ๆ ค่ะ :)